18 yıl Ordulu, 6 yıl Ankaralı oldum ve son 1 yıldır İstanbullu’yum. Hayatımın ilk 7 yılında tatildeydim, sonra “Haydi okula!” dendi. Böyle denildi denileli, denildiğine göre “Kendim için” çalışıyorum. Aslında kendim için istediğim şey “çılgınlar gibi gezmek, doyasıya okumak, yazabildiklerim, yazamadıklarım ve yegane dostum çay” başucumdan ayrılmasın.
Çok meşgulüz. Birbirimizin gözlerinin içine bakamayacak kadar, tam saatinde dediğimiz yerde olamayacak kadar meşgulüz. Durup bir çiçeği koklayamayacak…
Geçmişin samimiyeti, güzelliği, sadeliği… Tüm bunların yerini tahammülsüzlük, gösteriş, doyumsuzluk ve yapaylık aldı. Şairin de dediği gibi “Sevgileri…