Anita ve Wolf Gottschalk çifti, 1954 yılında Almanya’da evlenmiş. Evlendikten sonra Kanada’ya taşınmışlar ve aile kurmuşlar. Şimdi 81 ve 83 yaşlarındalar ve birbirlerini görmek için her gün 30 dakikaları var sadece.
Anita kalp pili kullanıyor. Wolf ise bunama problemi ve konjestif kalp yetmezliği ile yüzleşiyor. Ve yakın zamanda da lenf kanseri teşhisi koyulmuş. Anita, devlet destekli bakım merkezinde yatılı oda beklediği için geçici bakım evinde kalmaya başlamış. Wolf’u da aynı bakım evine yerleştirmek için çaba sarfediliyor fakat uzuuun bir liste olduğu için aylarca beklemesi gerekecek.
Bu arada aile fertleri, Anita’yı her gün alıp, Wolf’u ziyarete götürüyorlar. Ve her ziyarette, birbirlerini gördükleri anda heyecan ve üzüntü içinde ağlamaya başlıyormuş bu tatlı ve aşık çift. Ve bunun ne zaman son bulacağını kimse bilmiyor. Torunları Ashley Bartyik, buluşmalarını ölümsüzleştirmek için her buluşmanın fotoğrafını çekiyor. Bunlardan birini Facebook üzerinden kendi yorumunu da ekleyerek paylaşıyor. Büyükannesi ve büyükbabasının bu fotoğrafına “Hayatımda çektiğim en mutsuz fotoğraf” diyor ve fotoğraf 6000’den fazla sayıda paylaşıma ulaşıyor. “Büyükbabamı ve büyükannemi bu şekilde hastalıklarla boğuşurken görmek oldukça zor. Tek kelimeyle kahredici. Bu ayrılık her ikisini de duygusal ve fiziksel olarak çok fazla zarar veriyor.”
Tüm olanlara rağmen, onların arasındaki bağ, aşkın ve saygının kalpleri en yumuşatanından. Bartyik ekliyor; “Aralarında hala inanılmaz bir tutku var. Büyükbabam, büyükannemin boynuna ufak dokunuşlarla masaj yapmayı ve biraz da huylandırmayı seviyor.”
Bartyik’e büyükbabasının bakım merkezine daha hızlı yerleştirmek için fon destekli bir kampanya başlatılması önerilmiş. Fakat Bartyik, sistemin sadece büyükbabası lehine değil, herkes için değişmesini istediğini şu sözleriyle ifade ediyor. “Herkes hayatının son günlerinde eşleriyle aynı yerde kalmak ister.”
Biz de Bartyik’i sonuna kadar destekliyoruz.Seven kalpler son günlerine kadar beraber yaşasın.
