İsveçli ödüllü fotoğrafçı Magnus Wennman, Avrupa sınır kapılarında sığınma izni bekleyen ailelerin çocuklarının ne koşullarda uyuduğunu tüm dünyaya göstermek ve bu konuyla ilgili sağduyu uyadırıp farkındalık yaratmak için “Çocuklar Nerede Uyuyor” isimli fotoğraf albümünü oluşturur.
Albümde Suriyeli mülteci çocukların fotoğraflarıyla birlikte hikayeleri de paylaşılır. İşte yürek burkan o fotoğraflar ve çocukların hikayeleri..
[list number=”1″ title=”Lamar 5 yaşında. Sırbistan’ın Horgos kentinde uyuyor..”]
Lamar, Bağdat’taki evinden bahsedildiğinde oyuncak treni, bebekleri ve topundan söz ediyor. Yiyecek almak için evden çıkan aile geriye döndüğünde bir bombayla enkaza çevrilmiş evini bulur ve artık Bağdat’ta yaşamayacaklarını alayarak Türkiye üzerinden botla Hırvastistan sınırına varırlar. Lamar şimdi bir ormanda battaniyesinin üzerinde üzgün, tedirgin ve üşüyerek uyuyor.[/list]
[list number=”2″ title=”Abdullah 5 yaşında. Sırbistan’ın Belgrad şehrinde uyuyor..”]
Suriye’nin Dera şehrinde, kız kardeşinin katledilmesine tanık olan Abdullah hala şahit olduklarının şokunu atlatabilmiş değil ve her gece kabus görüyor. Annesi, yorgun ve hasta olan Abdullah için ilaç alamıyor..[/list]
[list number=”3″ title=”Ahmet 6 yaşında. Sırbistan’ın Horgos kentinde uyuyor..”]
Ailesi Hırvastistan’a kaçak olarak girebilmenin planlarını yaparken Ahmet bir gece yarısı çimlerin üzerinde uyuyakalıyor. Kendisinin çok cesur ve sadece bazı akşamlar ağladığını söyleyen amcası, Ahmet’in babasının Suriye’nin kuzeyinde öldürüldüğünü ekliyor.[/list]
[list number=”4″ title=”Maram 8 yaşında. Ürdün’ün Amman şehrinde uyuyor..”]
Evine isabet eden bir roketin tesiriyle Maram’ın üzerine çatıdan bir parça düşer. Annesi tarafından hastaya götürüldükten sonra hava ambulansıyla Ürdün’e sevk edilir. Maram 11 gün komada kalır. Şu anda bilinci açık olsa da çenesi kırıldığından konuşamaz vaziyette..[/list]
[list number=”5″ title=”Ralia 7 ve Rahaf 13 yaşında. Beyrut’ta uyuyorlar..”]
Annesi ve abisini Şam’da patlayan yüzlerce bombadan birinde kaybeden Ralia ve Rahaf kardeşler Beyrut sokaklarında yaşamaya çalışıyorlar.[/list]
[list number=”6″ title=”Moyad, 5 yaşında. Amman’da uyuyor..”]
5 yaşındaki Moyad ve annesi, el ele gittikleri bakkaldan dönerken içine bomba yerleştirilen bir taksi patlar. Moyad’ın annesi orada ölürken kafasına ve sırtına şarapnel isabet eden Moyad, Ürdün’de bir hastaneye götürülür.[/list]
[list number=”7″ title=”Walaa 5 yaşında. Dar-El-Las’ta uyuyor.. “]
Her gece kabuslarla uyanan Walaa 5 yaşındaki Walaa Halep’teki evine dönmek istiyor. Annesiyse, biraz da olsa ona evi hissettirebilmek için Walaa’nın etrafına yastıktan duvarlar örüyor.[/list]
[list number=”8″ title=”Ahmet 7 yaşında. Hırvatistan’ın Röszke kentinde uyuyor..”]
Evlerine bomba isabet etmesi sonucunda küçük kardeşini yitiren Ahmet, binlerce Suriyeli gibi Hırvatistan sınırındaki bir otobanın asfaltında uyumaya çalışıyor. [/list]
[list number=”9″ title=”Şiraz 9 yaşında. Suruç’ta uyuyor..”]
3 aylıkken çocuk felci geçiren Şiraz’a doktorlar yaşama şansı vermez. Kobani’de savaş başlayınca annesi onu bir battaniyeye sarar ve Kobane sınırından Türkiye’ye kadar taşır.[/list]
[list number=”10″ title=”Amir 20 aylık. Lübnan’ın Zahle kentinde uyuyor..”]
Mülteci olarak doğan 20 aylık Amir, doğduğundan beri tek bir kelime etmemiş. Amir’in annesi, Amir rahmindeyken travma geçirdiğine inanıyor. Her ne kadar ses çıkaramasa da Amir, çok çok gülüyor.[/list]
